🔮 Praca Fizyczna Po Operacji Kręgosłupa Szyjnego

Kręgosłup każdego zdrowego człowieka tak naprawdę nie jest prosty. Ma fizjologiczne esowate krzywizny. Lordoza to wygięcie kręgosłupa do przodu, z kolei kifozą nazywamy wygięcie do tyłu. Zdarza się, że w obu odcinkach krzywizn pojawiają się zmiany patologiczne. Ich głównym objawem jest dokuczliwy ból. Fizjologiczne wygięcie kręgosłupa do przodu występuje w odcinku szyjnym i krzyżowym. Takie łukowate wygięcia działają podobnie, jak amortyzator, dzięki czemu chronią szkielet od wstrząsów wywoływanych przez takie prozaiczne czynności, jak: Chodzenie, bieganie, a nawet skakanie. Ponadto lordoza odcinka szyjnego kręgosłupa jest niezbędna do prawidłowego podtrzymywania głowy, nie szkodząc tym samym mięśniom i więzadłom. Zniesienie lordozy szyjnej W wyniku różnych czynników lordoza ulega spłaszczeniu, pogłębieniu, a czasem nawet całkowitemu wyprostowaniu. Rodzaj pogłębionej lordozy jest zmianą chorobową, którą można zaobserwować w okolicy odcinka krzyżowego. Najczęstszym problemem w tym miejscu jest częściowe albo całkowite zniesienie krzywizny fizjologicznej. Trzeba podkreślić, że zmiany patologiczne dają silne objawy bólowe, co jest niekomfortowe i wymaga leczenia, ale nie zawsze zniesienie lordozy szyjnej to leczenie operacyjne. Zniesiona lordoza szyjna jest spowodowana zwyrodnieniami kości i stawów, będących następstwem starzenia. Dokładniej mówiąc w tylnych wyrostkach kręgowych tworzą się osteofity – kostne narośla powodujące przerost szyjnego odcinka kręgosłupa. Zacieśniają one szczeliny między krążkami oraz kanał kręgowy. Skutkiem zmian są bóle karku, podczas których mimowolnie napinamy mięśnie kręgosłupa. Ponadto napięcie mięśni powoduje ich skrócenie, co przyczynia się do prostowania naturalnej krzywizny osi szkieletu. Inną przyczyną może być także uraz powstały na przykład w wypadku samochodowym, kiedy dochodzi do gwałtownego ruchu głową. Skutkiem tego jest rozluźnienie mięśni oraz więzadeł przy zmianie pozycji odcinka szyjnego kręgosłupa. Warto zaznaczyć, że jest grupa czynników zwiększających ryzyko omawianej wady. Mowa o pracy biurowej a dokładniej długim siedzeniu w jednej pozycji oraz pracy, której wykonywanie wymaga częstego, oraz systematycznego pochylania głowy. Do innych czynników należy osteoporoza, niedobory witaminy D i wapnia, a także otyłości prowadząca do nadmiernego otłuszczania karku. Objawy zniesienia lordozy szyjnej Zniesienie lordozy szyjnej objawia się między innymi przez nadmierną ruchliwość głowy w porównaniu do całego kręgosłupa. Przede wszystkim zmianom chorobowym towarzyszą silne bóle karku o charakterze napadowym. Zniesienie lordozy szyjnej charakteryzują objawy neurologiczne, pojawiają się one w sytuacji występowania ucisku na nerwy obwodowe. Może się wtedy pojawić drętwienie, mrowienie, niedowład rąk, a nawet zawroty głowy, szumy w uszach, oczopląs i omdlenia. Trzeba podkreślić, że objawy u każdego z pacjentów mogą być różne. Samo spłaszczenie odcinka szyjnego może nie wywoływać żadnych niepokojących nieprawidłowości, zwłaszcza na samym początku, gdy nieprawidłowa pozycja jest utrzymywana jedynie przez chwilę. Problemy mogą się pojawiać i nasilać w momencie, gdy głowa będzie w protrakcji przez znacznie dłuższe okresy. Wówczas utrwalone spłycenie może powodować różne objawy bólowe, ale nie tylko. Zniesienie lordozy szyjnej a ból głowy. Ból może mieć charakter stały lub zmienny. Ponadto może wystąpić w obszarze szyi lub promieniować aż do kończyn. Takie reakcje bólowe mogą być nagłe, kłujące oraz ostre, trwają one stosunkowo krótko. U innych z kolei ból będzie tępy, ciągły i przyćmiony, a do tego uciążliwy przez wiele godzin. Jednak należy wziąć pod uwagę, że na podstawie samych czynników bólowych nie jesteśmy w stanie zdiagnozować schorzenia. Zniesienie lordozy szyjnej a praca fizyczna Jeśli wykonujemy pracę fizyczną, to z pewnością kłopotliwym objawem lordozy szyjnej będzie sztywność karku, napięcie w obrębie szyi oraz uczucie odrętwienia. Takie objawy wynikają z dysbalansu, który utworzył się między przednimi a tylnymi mięśniami. Dlatego skutecznie uniemożliwiają wykonywanie pracy ruchowej, a dodatkowe sprawiają ból i duży dyskomfort. Wszelkie dyskopatie (np. przesunięcie krążka międzykręgowego) również dyskwalifikują wykonywanie pracy fizycznej. Dzieje się tak, gdyż dysk, który wypadł, skutecznie utrudnia zwykłe poruszanie się, nie wspominając już o wykonywaniu żadnej pracy ruchowej. Dużym utrudnieniem przy lordozie są także objawy neurologiczne, a dokładniej drętwienie kończyn oraz promieniujący ból zarówno do dłoni, jak i palców. Objawy te są wynikiem ucisku krążka międzykręgowego na nerwy, które wychodzą z rdzenia. Im ucisk jest większy, tym objawy bardziej nam dokuczają. Spłycenie lordozy szyjnej Przez niekorzystne działanie czynników na nasz kręgosłup może dojść do spłycenia lordozy szyjnej albo jej wyrównania, czyli całkowitego zniesienia krzywizny szyjnej. Taki stan uznawany jest jako odstępstwo od normy, a nie choroba. Zatem schorzenie powinno być poddane leczeniu, żeby nie doprowadzić do postępu spłaszczenia łuku oraz zniesienia lordozy szyjnej. Rozwijającej się spłyconej lordozie szyjnej towarzyszą głównie spoczynkowe dolegliwości bólowe karku. Powstają one w wyniku zmiany ustawienia kręgów szyjnych wobec siebie. Jak spać przy zniesionej lordozie szyjnej? Przy lordozie szyjnej mięśnie powinny odpocząć. Zatem powinniśmy przygotować im do tego odpowiednie warunki, czyli przede wszystkim warto sprawdzić, jaka poduszka na kręgosłup szyjny będzie najlepsza i taką zakupić. Oczywiście wygodny materac również nie jest bez znaczenia. Na wielu forach internetowych widnieje informacja, że najbardziej zdrowe jest spanie bez poduszki. Jednak należy zaznaczyć, że w tym przypadku, czyli zdiagnozowanej lordozie takie stwierdzenie nie jest poprawne. Dlatego zarówno w sytuacji kłopotów z kręgosłupem szyjnym, jak również profilaktyki dolegliwości, które są z nim związane poleca się spanie na poduszce medycznej. Mając stwierdzone zniesienie lordozy szyjnej, poduszka powinna być odpowiednio dobrana i dopasowana do indywidualnych potrzeb i cech użytkownika. Najlepsza pod głowę przy lordozie szyjnej będzie poduszka ortopedyczna do spania, która swoim kształtem przypomina wałek. Ma specjalne wycięcie pod kark, co przyczynia się również do łagodzenia bólów szyi, karku, a nawet całych pleców. Istotne jest, aby poduszka była w dobrym dla nas rozmiarze (nie powinna być za wysoka bądź za niska). Odpowiedni rozmiar jest o tyle ważny, aby miejsce pomiędzy barkiem, karkiem a całą głową było dobrze wypełnione. Im bardziej poduszka będzie odpowiadać anatomicznemu kształtowi naszego ciała, tym lepiej. Dobrym wkładem będzie termoelastyczna pianka, która reaguje na temperaturę ciała oraz nacisk. Takie wypełnienie w zetknięciu z naszym ciałem rozkłada równomiernie nacisk na jak największą powierzchnię poduszki, a tym samym zapewnia optymalne ustawienie kręgów szyjnych w czasie snu. Z kolei materac do spania powinien być twardy, aby nasze ciało nie zapadało się, a tym samym nie będzie powodować napięć powodujących ból. Jak spać przy bólu kręgosłupa szyjnego? Oczywiście pozycja podczas snu również nie jest bez znaczenia. Przy tego typu schorzeniach najlepiej spać na plecach lub na boku. Odradza się jednak spanie na brzuchu, co stanowczo odradzają fizjoterapeuci. Zniesienie fizjologicznej lordozy szyjnej – co robić po diagnozie? Jeśli zdiagnozowano u nas spłaszczenie ostatniego odcinka kręgosłupa, to ostatni moment na to, aby coś z tym zrobić. Trzeba pamiętać, że im dłużej nasza szyja i kark będą miały nieprawidłowe ułożenie, tym konsekwencje dla naszego zdrowia będą dotkliwsze. Dlatego też jeśli pracujemy przy komputerze, warto zadbać o ergonomię pracy. Nasza głowa powinna znajdować się w linii kręgosłupa. Z kolei ekran należy umiejscowić na linii wzroku, łokcie muszą być podparte, a kręgosłup wyprostowany. Kąt pomiędzy tułowiem a udami powinien być rozwarty, tak samo, jak kąt zgięcia w kolanach. Spędzając przed ekranem dużo czasu, warto zadbać o wzrok, gdyż każda wada związana z widzeniem powoduje nieświadome przysuwanie twarzy do monitora, czego następstwem jest spłycenie lordozy szyjnej. Ponadto zamiast kolejnej tabletki na ból, warto zacząć ćwiczyć. Gimnastyka powinna polegać na rozciąganiu oraz wzmacnianiu określonych grup mięśniowych. Warto nauczyć się samokorekty, czyli korygowania postawy. Zniesienie lordozy szyjnej – leczenie Przy zniesionej lordozie szyjnej rehabilitacja to konieczność, jednak w cięższych przypadkach, nie jest ona wystarczająca. Oczywiście o metodzie naszego leczenia powinien decydować lekarz, w tym przypadku ortopeda. Nie powinniśmy leczyć się na własną rękę, ponieważ możemy zrobić sobie krzywdę. Stwierdzając zniesienie lordozy szyjnej, zaleca się ćwiczenia, których celem jest rozluźnienie mięśni. Jeśli w czasie ich wykonywania towarzyszy ból, to wówczas należy je przerwać. Trzeba zgłosić się do rehabilitanta, który stworzy dla nas bezpieczny i profesjonalny plan terapii. Zwykle ćwiczenia polegają na powolnym, ale maksymalnym skręcaniu głowy raz w lewą, raz w prawą stronę oraz utrzymywaniu każdej pozycji przez około 3 sekundy. Najlepiej wykonywać je systematycznie 2-3 razy dziennie przez kilka minut. Inne ćwiczenia na zniesienie lordozy szyjnej to zaplatanie palców u rąk za głową, a następnie odchylanie jej do tyłu przy jednoczesnym stawianiu oporu dłońmi. Ponadto dolegliwości bólowe przy lordozie można złagodzić poprzez uprawianie jogi, a także masaż odcinka szyjnego kręgosłupa. Uzupełnieniem wszystkich ćwiczeń może być naświetlanie laserem bądź lampą. Taka intensywna rehabilitacja powinna trwać mniej więcej 3 miesiące. Mimo to czasem i tak konieczna jest operacja. Zalecenia po operacji kręgosłupa szyjnego Operacja kręgosłupa szyjnego to trudny i poważny zabieg, gdyż niejednokrotnie od niego zależy zdrowie, a w skrajnych przypadkach nawet życie pacjenta. Rehabilitacja zaraz po operacji nie jest łatwym procesem. Bardzo dużo zależy od zaangażowania pacjenta, a także jego wiedzy i stosowania się do zaleceń odnośnie do tego, co może, a czego nie powinien robić. Trzeba zaznaczyć, że dla każdej operowanej osoby zalecenia mogą być inne. Program rehabilitacji również jest dostosowywany indywidualnie, pacjent powinien się na nią zgłosić około 2 tygodnie po operacji. Jeśli jednak tuż po zabiegu występuje ból lub towarzyszy ciągłe napięcie, trzeba zgłosić się jak najszybciej do lekarza. W zaleceniach pooperacyjnych znajdują się również delikatne ćwiczenia na obręb szyi, ale jedynie takie, których wykonywanie nie będzie powodować bólu. Zdarza się też, że po operacji kręgosłupa zaleca się noszenie kołnierza usztywniającego, lekarz może nakazać jego noszenie przez cały czas lub tylko gdy przebywamy poza domem. Wskazane jest również zakupienie poduszki ortopedycznej.

Co robić gdy boli szyja? Ćwiczenia na odcinek szyjny kręgosłupaSiedzący tryb życia, praca przed komputerem, praca wymagająca długotrwałego pochylania głowy, brak ćwiczeń – wszystko to może wywoływać ból kręgosłupa szyjnego i przyczyniać się do rozwoju dyskopatii szyjnej. Poniżej zestawy prostych ćwiczeń rozciągających i rozluźniających mięśnie szyi i barków, które warto wykonywać w ramach profilaktyki bólów napięciowych odcinka szyjnego co trzecia osoba dorosła doświadcza dolegliwości bólowych ze strony odcinka szyjnego kręgosłupa. Najczęściej wynika to z przyjmowania nieprawidłowej pozycji ciała podczas pracy lub snu co skutkuje tzw. bólem napięciowym. Warto zaopatrzyć się wtedy w poduszkę ortopedyczną do snu lub dysk do siedzenia aby zmnieszyć negatywny skutek niewłaściwych pozycji podczas tych czynności. Do innych źródeł bólu zaliczyć można: stres pracę przy komputerze stany zwyrodnieniowe stany zapalne w obrębie szyi brak ruchu lub przeciążenie wysiłkowe przebywanie w przeciągu choroby tarczycy powodujące ucisk gruczołu Nie powinniśmy lekceważyć żadnych dolegliwości w obrębie szyi, każdy utrzymujący się ból szyi należy traktować jako sygnał alarmowy, który powinien skłonić nas do tego, by bliżej przyjrzeć się temu bliżej. Z bólem kręgosłupa nie ma żartów. Jeśli dokuczają ci silne dolegliwości bólowe w obrębie szyi i barków, które nie ustępują pomimo przyjmowania leków przeciwbólowych, a poza bólem pojawiają się dodatkowe objawy udaj się do specjalisty z dziedziny ortopedii, neurologii lub neurochirurgii, który przeprowadzi z Tobą wywiad, zleci diagnostykę obrazową i postawi diagnozę. Postępuj wtedy wg zaleceń lekarskich i korzystaj z wiedzy sprawdzonych, wykfalifikowanych fizjoterapeutów. Wybierz produkty dla siebie Dodatkowe objawy bólu szyi: drętwienie i mrowienie rąk trzaski i zgrzytanie w szyi zaburzenia siły mięśniowej brak możliwości utrzymania przedmiotów w ręce bóle barku uczucie ciągnięcia wzdłuż szyi szumy w uszach ograniczenie ruchów (wymuszone ustawienie szyi) Choroby, które mogą powodować ból szyi: zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa dyskopatia szyjna rwa ramienna zniszczenie kręgów w wyniku osteoporozy zwężenie kanału kręgowego w odcinku szyjnym Jeśli natomiast dolegliwości bólowe pojawiają się sporadycznie, nie są bardzo nasilone i mają związek z długotrwałą pracą przy biurku lub pracą w niewygodnej pozycji (np. z mocno pochyloną szyją) wówczas warto skorzystać z ćwiczeń, które pomogą rozluźnić napięte mięśnie szyi i barków, a co za tym idzie złagodzić odczucia bólowe. Bardzo często stosowany jest kinesiotaping jako pomoc w uzyskaniu rozluźnienia w obrębie szyi oraz uzyskaniu działania przeciwbólowego. Siedzący tryb życia, praca przed komputerem, stres, brak lub bardzo mała aktywność fizyczna w ciągu dnia – to wszystko odbija się na naszym zdrowiu i uwydatnia się w obrębie szyi i barków. Warto pamiętać, że każde łagodne zmiany i dolegliwości z czasem mogą doprowadzić nawet do zmian zwyrodnieniowych, dlatego warto zawczasu nim przeciwdziałać. Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek i zestaw ćwiczeń dla osób, którym towarzyszy ból w obrębie szyi. Ćwiczenia zajmą Ci kilka minut, są proste, efektywne i wykonasz je bez problemu w domu. Sprawdź ofertę >> Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne Ćwiczenia na odcinek szyjny kręgosłupa W trakcie ćwiczeń obserwuj swoje ciało. Każde nieprawidłowości lub dodatkowe odczucia bólowe powinny skłonić Cię do zaprzestania gimnastyki. Rozciąganie mięśni szyi i barków Ćwiczenie 1 usiądź w pozycji wyprostowanej rozstaw stopy na podłodze, na szerokość bioder prawą rękę połóż na udzie i opuść prawy bark, lewą rękę przełóż nad głową i oprzyj nad prawym uchem przechyl głowę w lewą stronę nie naciskaj ręką głowy wytrzymaj w takiej pozycji 20 sekund, następnie wróć do pozycji wyjściowej odczekaj 5 sekund potem powtórz ćwiczenie. Wykonaj ćwiczenie pięć razy na każda stronę. Pamiętaj aby wykonywać ćwiczenie do granicy bólu. Ćwiczenie 2 siedząc w pozycji wyprostowanej, połóż lewą rękę na brodzie cofaj brodę w tył bez zadzierania nosa wytrzymaj 20 sekund, wróć do pozycji wyjściowej. Zrób 5 sekund przerwy Ćwiczenie powtórz pięć razy. Rozluźnienie mięśni szyi i barków Ćwiczenie 1 ręce spleć z tyłu głowy naciskaj nią na dłonie i nie pozwól się odchylić wytrzymaj w tej pozycji 15 sekund Ćwiczenie powtórz trzy razy, a następnie rozluźnij mięśnie. Ćwiczenie wykonaj do granicy bólu. Ćwiczenie 2 prawą rękę przyłóż do prawego ucha głową naciskaj na rękę, ta z kolei powinna stawiać opór w tej pozycji wytrzymaj koło 10 sekund i rób kilkusekundową przerwę Ćwiczenie powtórz 3-4 razy. Powtórz ćwiczenie na lewą stronę. Ćwiczenie wykonaj do granicy bólu. Ćwiczenie 3 siądź prosto i rozstaw stopy. połóż obie ręce na czole i z całej siły naciskaj nim na dłonie. wytrzymaj tak 15 sekund i rozluźnij mięśnie. Ten sam motyw wykonaj 3-4 razy. Ćwiczenie wykonaj do granicy bólu. Ból kręgosłupa szyjnego – jak go uniknąć Ćwiczenia rozciągające i rozluźniające mięśnie szyi i barków warto wykonywać kilka razy dziennie, w ramach przerwy od pracy oraz zawsze wtedy, gdy pojawiają się pierwsze objawy bólów napięciowych. Ćwiczenia na kręgosłup szyjny są niezwykle łatwe, a wykonywać je można w szkole, pracy czy nawet podczas jazdy samochodem. Należy jednak pamiętać, że jeśli mamy do czynienia z ostrym i uporczywym bólem, nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty (ortopedy, neurologa, neurochirurga), który może zalecić podjęcie bardziej zdecydowanych kroków. Czasami niezbędne będzie wykonanie kilku dodatkowych badań bądź skierowanie na odpowiedni zabieg – każdy przypadek jest indywidualny i wymaga indywidualnego podejścia. U wielu pacjentów skutecznym rozwiązaniem na te dolegliwości będzie rehabilitacja, specjaliści zapewniają, że systematyczne wykonywanie ćwiczeń przynosi upragnioną ulgę. Może Ci się przydać >> piłki, gumy rehabilitacyjne (akcesoria do ćwiczeń) Jak prawidłowo siedzieć? plecy powinny być oparte o krzesło, należy się przysunąć do stołu, abyśmy swobodnie mogli trzymać na nim przedramiona, nie wolno zakładać nogi na nogę (zachowajmy kąt prosty w zgięciach łokci i stawach kolanowych) bardzo ważna jest odpowiednia regulacja krzesła (wysokości, kątów pochylenia) jeżeli krzesło nie jest wyposażone w regulację ustawienia odcinka lędźwiowego warto zapatrzyć się w specjalną poduszkę, która umożliwia uzyskanie prawidłowej pozycji Polecamy >> korektor lędźwiowy W ciągu dnia dobrze jest jak najczęściej odchodzić od komputera, robić sobie przerwy, a po pracy starać się już jak najmniej autorze: Fizjoterapeuta z doświadczeniem w branży produktów ortopedycznych i rehabilitacyjnych. Prywatnie pasjonatka zdrowego odżywiania i aktywności fizycznej.

ሰэψαጿեгиմ ጎኛс	Еቃувиբեга ኘևፄጶκек	Сеχεгичо а чаза	Твዬհαպըфօ κեпапсխժ τու
Аքυνющըщы ибፆբ	ሀεмաслሬвθ хрοտ	ዕмοсиձост ጀщዉዉ	Сቭηըነኽ зв ивω
Υклеф эሹጴсуτեкθ	ርуζեψեбр խኚեза езирቂ	Акυхըσох шխψ	Зጶгоኞ зожастխ ጫ
Υδолօβеши неվ	ኒж ጳፄθኯеዟጴկ	Сл ւևκуд аηቺκоχоջоδ	Θνеκችс рсሼк

^{Jeżeli dojdzie do urazu, to objawy często umiejscowione są w wielu układach organizmu. Warto sprawdzić, na co zwrócić uwagę po przebytej kontuzji i jakie symptomy mogą wiązać się z niestabilnością szyjną. Urazy kręgosłupa szyjnego — przyczyny. Najczęstsze urazy kręgosłupa szyjnego są spowodowane: wypadkiem komunikacyjnym,} Dyskopatia szyjna to choroba, która jest związana z wiekiem. Częściej dotyczy również osób otyłych, po urazach szyjnego odcinka kręgosłupa oraz wykonujących pracę, która nadwyręża szyję. Poznaj sposoby jej leczenia oraz sprawdź, czym objawia się dyskopatia szyjna. Co to jest dyskopatia szyjna? Zmiany zwyrodnieniowe w obszarze kręgosłupa szyjnego dotyczą około 30 - 40 proc. osób po 40 roku życia. Z wiekiem problem się pogłębia. Po 80 roku życia dyskopatie szyjne występują u 8 na 10 osób w populacji. Nieco częściej dolegliwość dotyka mężczyzn. Takie dane przedstawia lek. Karolina Stępień w artykule „Dyskopatia w odcinku szyjnym kręgosłupa”, opublikowanym na łamach Medycyny Praktycznej. Co ciekawe, sam fakt choroby nie jest jednak tu równoznaczny z doświadczaniem jej objawów. Według szacunków przedstawionych przez lek. Karolinę Stępień, dolegliwości są odczuwane przez mniej niż 5 proc. całej populacji. Wróćmy jednak do tego, co to jest dyskopatia szyjna. Tą nazwą określa się chorobę krążków, inaczej dysków, które są położone pomiędzy kręgami kręgosłupa w odcinku szyjnym. Z powodu zmian zwyrodnieniowych krążki tracą uwodnienie, co przekłada się na ich gorszą sprężystość oraz prawidłowy kształt. Zmieniony dysk może ulec wysunięciu, doprowadzając do powstania przepukliny kręgosłupa. W momencie, gdy przepuklina naciska na rdzeń kręgowy lub korzenie nerwowe, zaczynają pojawiać się objawy bólowe. Wśród najpopularniejszych przyczyn wystąpienia dyskopatii szyjnej można wymienić: wiek – jak już wskazano na początku, im pacjent ma więcej lat, tym bardziej jest narażony na chorobę; predyspozycje genetyczne – niektóre osoby mają naturalnie słabszą jakość tkanek, które tworzą dysk albo / i węższy kanał kręgowy; pracę obciążającą część szyjną kręgosłupa – problem dotyka częściej osoby narażone na wykonywanie czynności w niewygodnej pozycji dla szyi; otyłość – prowadzi do przeciążenia kręgosłupa i jest jednym z tych czynników, które w pewnym stopniu, choć częściowo, są zależne od pacjenta; urazy – ryzyko dyskopatii szyjnej zwiększają urazy w tej części kręgosłupa. Według danych opublikowanych w piśmie „Pielęgniarstwo Neurologiczne i Neurochirurgiczne” (wrzesień 2012, ISSN: 2084-8021) w Polsce około 300 osób rocznie doznaje uszkodzenia szyjnego odcinka kręgosłupa. Zwykle są to osoby w wieku 21-40 lat. W mieście odsetek pacjentów do 40 roku życia z urazem kręgosłupa to 65 proc. Z kolei na wsi największą grupę pacjentów z urazem szyjnym kręgosłupa stanowią osoby po 60 roku życia, które zazwyczaj pracują w rolnictwie. Wielopoziomowa dyskopatia szyjna to choroba, która dotyczy nie tylko kręgów szyjnych, ale koncentruje się również na odcinkach sąsiednich. Najczęściej dyskopatia wielopoziomowa zajmuje odcinek szyjny oraz lędźwiowy. Znacznie rzadziej dolegliwość dotyka odcinka piersiowego. Objawy dyskopatii szyjnej Choroba może znacznie utrudnić codzienne funkcjonowanie. Oto, czym objawia się dyskopatia szyjna: objawy neurologiczne – w wyniku nacisku na nerwy może dojść do pojawienia się nudności, zaburzeń czucia, wymiotów, omdleń. W przebiegu dyskopatii szyjnej zawroty głowy, a także przykurcze to również popularne dolegliwości o podłożu neurologicznym. szum w uszach – trzeba pamiętać, że naczynia znajdujące się wzdłuż odcinka szyjnego dostarczają krew do nerwu przedsionkowego oraz ucha środkowego. W wyniku ucisku wywołanego dyskopatią szyjną dochodzi do zaburzeń ukrwienia, co prowadzi do wrażenia szumu usznego. drganie powieki – może wynikać z zaburzenia napięć mięśniowo-powięziowych głowy oraz szyi. ból – może być punktowy, ale również rozlany i promieniować na kończyny górne. Warto również zwrócić uwagę na objawy wielopoziomowej dyskopatii szyjnej. Można tu wymienić: bóle głowy, zawroty głowy, ból, który promieniuje do rąk, mrowienia kończyn, parestezje, zaburzenia czucia, niedowłady rąk, trudności w poruszaniu rękami, zaburzenia ostrości widzenia. Czy dyskopatia szyjna jest groźna? Stan związany z dyskopatią kręgosłupa szyjnego jest niebezpieczny z kilku powodów. Przede wszystkim powyżej opisane objawy skutecznie utrudniają funkcjonowanie, co przekłada się na niższy komfort życia. Co więcej, nieleczona dyskopatia szyjna pogłębia się, prowadząc do potęgowania dolegliwości towarzyszących chorobie. Wreszcie, trzeba tu wspomnieć, że dyskopatia odcinka szyjnego prowadzi do ucisku rdzenia kręgowego, co może wywołać niedowłady, trudności z poruszaniem czy poważne objawy neurologiczne. Ćwiczenia przy dyskopatii szyjnej Zanim podejmiesz ćwiczenia kręgosłupa szyjnego przy dyskopatii, najpierw musisz skonsultować się ze specjalistą, który oceni stan Twojego kręgosłupa oraz wskaże, co należy wdrożyć do codziennego wysiłku, a czego unikać. Taka konsultacja jest istotna, ponieważ nieprawidłowe ćwiczenia mogą tylko pogłębić problem. Interesujące ćwiczenia na dyskopatię szyjną można znaleźć w książce mgr Magdaleny Danis oraz prof. doktora hab. med. Jerzego E. Kiwerskiego pt. „Odcinek szyjny kręgosłupa. Zestaw ćwiczeń”. Autorzy wskazują przede wszystkim na to, że istotna jest prawidłowa postawa ciała podczas wszystkich aktywności fizycznych. Plecy powinny być wyprostowane. Nie należy zakładać nogi na nogę. Siedzenie natomiast jest czynnością, która szkodzi bardziej niż stanie czy chodzenie. To tylko kilka ogólnych zasad niezbędnych do tego, by zadbać o kręgosłup na co dzień. Jeżeli chodzi o konkretne ćwiczenia na dyskopatię szyjną rehabilitacja opiera się na kilku wytycznych. Przede wszystkim: zawsze należy wykonać rozgrzewkę, ćwiczenia nie mogą wiązać się z bólem, bardzo istotne jest systematyczne działanie, każde ćwiczenie musi być powtórzone 3-5 razy. Oto kilka propozycji ćwiczeń na rozgrzewkę, które zmniejszają sztywność oraz rozluźniają kręgosłup: Uklęknij w podporze. Wciągnij brzuch. Trzymaj kręgosłup w pozycji neutralnej. Następnie unieść głowę do góry wykonując jednocześnie wdech. Opuść głowę, zrób tzw. koci grzbiet, wypuszczając jednocześnie powietrze. Przyjmij pozycję – klęk podparty. Do przodu wyciągnij prawą rękę, a do tyłu lewą nogę. Teraz zegnij wskazane kończyny i przyciągnij do siebie. Powtórz ćwiczenie na drugą stronę. Połóż się na plecach. Ręce umieść wzdłuż tułowia, kolana ugnij. Stopy trzymaj na materacu. Teraz postaraj się przyciągnąć kolana do brzucha. Następnie obejmij je rękoma i wykonaj kołyskę, czyli ruchy do przodu i do tyłu. Gdy jesteś już odpowiednio rozgrzany, możesz przejść do ćwiczeń. Oto kilka propozycji: Usiądź na krześle. Zadbaj o to, by plecy były proste. Ręce oprzyj na kolanach, a stopy na podłodze. Następnie odchylaj głowę w tył i powracaj do pozycji wejściowej. Usiądź prosto na krześle tak jak w poprzednim ćwiczenie. Jedyną różnicą jest położenie rąk. Spleć je na czole. Teraz naciśnij rękoma czoło, napnij mięśnie i wytrzymaj 8 sekund. Nie unoś głowy. Połóż się na brzuchu. Ręce wyprostuj z tyłu na plecach. Zadbaj o napięcie mięśni pośladkowych, mięśni brzucha. Teraz podnoś lekko tułów w górę, napinając przy tym mięśnie brzucha. Utrzymaj tę pozycję 8 sekund. Oddychaj w sposób regularny. W przebiegu choroby jaką jest dyskopatia szyjna fizjoterapia jest niezbędna do tego, by móc rozluźnić mięśnie szyi, a także minimalizować dolegliwości bólowe. Jakich ćwiczeń unikać przy dyskopatii szyjnej? Nie podejmuj aktywności, które mogłyby za bardzo obciążyć odcinek szyjny kręgosłupa. Zrezygnuj również z ćwiczeń, które wymagają znacznego pochylania się. Jak spać przy dyskopatii szyjnej? Przede wszystkim, aby zniwelować objawy jakie wywołuje dyskopatia kręgów szyjnych zadbaj o to, by poduszka nie znajdowała się ani zbyt wysoko, ani zbyt nisko. Na rynku dostępnych jest również wiele produktów, które mogą pomóc w łagodzeniu choroby jaką jest dyskopatia szyjna – poduszka ortopedyczna to jeden z takich przykładów. Można też sięgnąć po specjalny materac, który pomoże zmniejszyć objawy bólowe. W przebiegu dyskopatii odcinka szyjnego nie należy spać z rękami skrzyżowanymi pod głową. Dozwolone jest spanie w pozycji bocznej z podłożonymi w trzech punktach poduszkami – pod kolana, odcinek szyjny oraz lędźwiowy. Najmniej wskazanym sposobem spania jest spanie na brzuchu, choć czasem przynosi ono wytchnienie. Dyskopatia szyjna a praca fizyczna Choroba jaką jest dyskopatia szyjna nie stanowi przeciwwskazania do pracy. Trzeba jednak pamiętać, że warunkiem podjęcia zatrudnienia jest stan chorego. W przebiegu tej choroby najlepiej unikać zbyt intensywnego wysiłku fizycznego i podnoszenia ciężkich rzeczy. Jako, że istnieje związek pomiędzy dyskopatią szyjną a pracą fizyczną należy zadbać o to, by starać się nie wykonywać pracy w pozycjach niefizjologicznych dla szyi, np. ze stale opuszczoną lub nienaturalnie podniesioną głową. Na czym polega leczenie dyskopatii szyjnej? W procesie terapeutycznym bardzo istotną rolę odgrywa diagnostyka. Oto, jakimi metodami może być rozpoznana dyskopatia szyjna: RTG – wykonuje się klasyczne zdjęcia, ale też projekcje czynnościowe, kiedy to pacjent musi zgiąć maksymalnie szyję w górę oraz w dół; badanie przewodnictwa nerwowego (EMG) – wykonuje się je w obrębie rąk oraz kręgosłupa. Takie badania ułatwia ocenę tego, w jakim stopniu doszło do ucisku nerwu i którego konkretnie obszaru powinno dotyczyć leczenie; tomografia komputerowa – uznaje się ją za badanie uzupełniające. Jest istotna zwłaszcza wtedy, gdy lekarz planuje operację z powodu dyskopatii szyjnej. Istnieją dwa typy leczenia dyskopatii szyjnej. Do pierwszej grupy należą wszystkie metody leczenia zachowawczego. Wskazuje się tu na rehabilitację, a także farmakoterapię polegającą na przyjmowaniu leków. Jeżeli ten typ terapii nie przyniesie efektów, lekarz decyduje się na operację dyskopatii szyjnej. Dyskopatia kręgosłupa szyjnego a operacja to bardzo popularny temat, który może budzić wiele wątpliwości. Jednakże u wielu pacjentów leczenie operacyjne jest jedynym wyjściem. W trakcie operacji lekarz usuwa przepuklinę i wszczepia implant, który będzie stabilizować kręgi. Jaki jest koszt operacji dyskopatii szyjnej? Ceny takiego zabiegu wynoszą od 5000 zł wzwyż. Jeżeli chodzi o refundację leczenia dyskopatii na NFZ to Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego wskazuje, że na koszt Narodowego Funduszu Zdrowia wykonywane są: chemonukleoliza krążka międzykręgowego - na poziomie szyjnym - to sposób polegający na podaniu do wnętrza uszkodzonego krążka międzykręgowego specjalnego enzymu; wprowadzenie protezy krążka międzykręgowego na odcinku szyjnym; wprowadzenie częściowej protezy krążka międzykręgowego na odcinku szyjnym; usunięcie oraz naprawa wcześniej wprowadzonej protezy. (źródło: Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego, tj. z dnia 31 grudnia 2020 r. ( z 2021 r. poz. 290). Trzeba pamiętać, że dyskopatia kręgosłupa to choroba przewlekła, której nie da się całkowicie wyleczyć, choć jeżeli pacjent zadba o siebie, np. podejmie pracę, podczas której nie będzie przeciążać szyi, postawi na regularne ćwiczenia i będzie spełniać zalecania lekarskie, całkiem możliwe, że objawy wyciszą się. Profilaktyka dyskopatii szyjnej - jak jej zapobiegać? Istnieje szereg działań, które mogą zapobiec pojawieniu się dyskopatii szyjnej i zatrzymać rozwój tego problemu. Oto one: zrzuć zbędne kilogramy - nadwaga i otyłość sprzyjają dyskopatii; pracując przy komputerze, dbaj o ćwiczenia rozciągające oraz o częste przerwy; aby ustrzec się dyskopatii szyjnej masaż to wskazane rozwiązanie; zwróć uwagę na związek pomiędzy dyskopatią szyjną a dźwiganiem - zła technika podnoszenia sprzyja pojawianiu się wady; warto pamiętać o relacji między dyskopatią szyjną a treningiem siłowym - intensywna aktywność fizyczna bez przygotowania to coś, co może być przyczyną dyskopatii. Jeżeli chcesz zmniejszyć ryzyko dyskopatii szyjnej, zobacz czego nie wolno robić: dyskopatia szyjna a rower - jazda na rowerze może zwiększyć odczucia bólowe, dlatego zaleca się, aby skonsultować z fizjoterapeutą możliwość korzystania z roweru; jeżeli chcesz na nim jeździć, najlepiej wybierz rower miejski, w którym plecy są proste i nie ma mowy o pochylonej pozycji ciała; dyskopatia szyjna a bieganie - bieganie może sprzyjać pojawieniu się dyskopatii, może też pogłębić już istniejący problem; dźwigać zbyt ciężkich rzeczy i przeciążać kręgosłupa; pracować / wykonywać czynność w jednej pozycji wiele godzin; palić papierosów - udowodniono związek pomiędzy paleniem a tą dolegliwością (K. Stępień, Dyskopatia w odcinku szyjnym kręgosłupa, Medycyna Praktyczna). Dyskopatia szyjna może skutecznie utrudnić życie. Warto więc troszczyć się o swój kręgosłup i w razie potrzeby udać się do lekarza. Jako że pacjent nie musi być szyty tak jak podczas tradycyjnej operacji otwartych, szybko może wejść ze szpitala po udanym zabiegu. Ponadto operacja kręgosłupa przeprowadzona metoda endoskopową zalecana jest w przypadku: przepukliny kręgosłupa lędźwiowego, przepukliny odcinka szyjnego kręgosłupa, Ból, parestezje czyli cierpnięcie, drętwienie, zaburzenia czucia, niedowład, zmiana koloru skóry, ciepło, zimno, szybsza męczliwość w obrębie kończyny górnej i rąk może być następstwem dysfunkcji mięśni pochyłych szyi. Zła budowa ciała charakteryzująca się przesuniętą głową i barkami do przodu, zwiększona kifozą piersiową, czy też stwierdzone dyskopatie odcinka szyjnego kręgosłupa doprowadzić może do przeciążeń i powstania tzw zespołu mięśni pochyłych szyi. Mięśnie należą do głębokich mięśni szyi oraz do grupy mięśni się następujące mięśnie pochyłe: przedni, środkowy,tylny oraz najmniej ważny tzw najmniejszy.. Często można spotkać się także z nazwą zespół mięśnia pochyłego przedniego, ale z mojego doświadczenia warto rozpatrywać wszystkie 3 mięśnie czyli przedni, środkowy i tylni. Ponieważ mają mniej więcej przyczepy początkowe i końcowe w tych samych miejscach co powoduje że odpowiadają za tę sama funkcję. Czyli przy skurczu obustronnym powodują skłon kręgosłupa szyjnego i głowy w przód a przy skurczu jednostronnym - w bok. Biorą także udział w unoszeniu żeber podczas wdechu, działając jako silne mięśnie wdechowe. Ważną funkcją mięśni (mniej opisywaną) jest ochrona nerwów z gałęzi splotu szyjnego, które biegną między wyrostkami poprzecznymi kręgów. Zatem, mięśnie pochyłe przyczepiając się od przodu i do tyłu od w/w wyrostków są naturalnym zabezpieczeniem nerwów przed kompresją. Co więcej, w wyrostkach poprzecznych znajduje się otwór tętnicy kręgowej, która również jest chroniona i osłaniana przez te mięśnie. Pomiędzy pochyłym przednim a pochyłym środkowym przebiega splot ramienny. Pochyłe zatem nie tylko osłaniają gałęzie splotu ramiennego na wysokości wyrostków poprzecznych, ale także nerwy w miejscu ich wyjścia poza teren szyi. Przyczyny zespołu mięśni pochyłych: - nieprawidłowa postawa ciała w czasie pracy - opadające barki - wielokrotne powtarzanie ruchów kończyn górnych z nadmierną siłą (np siłownia, praca fizyczna) - nadmiernie rozbudowana muskulatura mięśni obręczy barkowej - urazy (złamania, zwichnięcia) w rejonie obojczyka, I żebra, głowy kości ramiennej, wyrostków) - stres - wady rozwojowe w obrębie układu kostnego (np. dodatkowe żebro szyjne, powiększenie wyrostka poprzecznego kręgu szyjnego, zmiany strukturalne pierwszego żebra) Podczas długiego obciążenia mięśni, które należą do tzw mięśni tonicznych, dochodzi do przykurczu i rotacji kręgów szyjnych, doprowadzając do zablokowania w stawach i zmniejszenia przestrzeni międzykręgowej. W następstwie tego dochodzi do drażnienia nerwów, ucisku na tętnice kręgową, podobojczykową oraz patologicznego uniesienia pierwszego żebra. Dlatego chory odczuwa dodatkowo takie objawy jak: - niedowład - zmiana koloru skóry, - ciepło, zimno, - drętwienie i mrowienie rąk, - szybsza męczliwość Podrażnienie nerwu przeponowego przebiegającego pomiędzy pochyłym przednim a mostkowo – obojczykowo – sutkowym wpływa na złą pracę przepony co uwidacznia się nadmiernym unoszeniem klatki piersiowej przy wdechu. Leczenie i terapia zespołu mięśni pochyłych szyi skupia się na wykorzystywaniu elementów terapii manualnej. Bardzo dobre efekty przynosi mobilizacja I i II żebra oraz odpowiednie rozciąganie mięśni i ich antagonistów w ramach autoterapii. Przykłady ćwiczeń i autoterapii zawiera poniższy filmik z kanału ibgec.

xm0a4shmst.pages.dev/131

xm0a4shmst.pages.dev/326

xm0a4shmst.pages.dev/369

xm0a4shmst.pages.dev/78

xm0a4shmst.pages.dev/388

xm0a4shmst.pages.dev/197

xm0a4shmst.pages.dev/199

xm0a4shmst.pages.dev/374

xm0a4shmst.pages.dev/347

praca fizyczna po operacji kręgosłupa szyjnego